40 VJET ME GJILPËRË NË DORË

Për Nebi Dautin, që punoi  e  ku nuk  punoi.

                        Disave u shkon jeta si në vaj. Ka të tjerë që u “mbijnë” përpara halle e vështirësi. Një kategori thyhet para tyre. Të tjerë me vullnet i mundin ato. Dhe Nebiu ynë ka fituar mbi jetën dhe i ka shërbyer jetës me përkushtim.

            - Tani, më tha atë ditë që e takova në Tiranë, jam mirë. Xha Lazua thoshte me shaka: u bëra krushk edhe në Shkodër. Kurse unë u bëra krushk deri në Itali. Kozeta është martuar në Milano. Liza me një dukatas. Jam bërë tre herë gjysh. Unë me Hurmanë time vazhdoj të banoj në Llakatund të Vlorës. Edhe ti me ca të tjerë ishit me kryq në ballë e nuk na hodhët dot dorën kur qetë në pushtet.

            Dhe vërtet Nebiu shkoi e ku nuk shkoi, punoi e ku nuk punoi. Në Shkodër mësoi për ndihmësmjek. Në spitalin e Vlorës shërbeu kur ishte djalë. Ushtar shkoi në Kavajë. Më 1954 e çuan në Kuç në spirtalin e fshatit. Kudo e kurdo, me gjilpërën e tij mjekësore për 40 vjet rresht, u shërbeu njerzve me dëshirë të plotë.            Tani është 65 vjeç. I ndershëm, i pastër, i dashur ka qënë tërë jetën. Keq nuk ka bërë njeriu, veç mirë aq sa ka mundur. Edhe kur ndonjë i lig ka dashur ta futë në “rreth”, Nebi Dauti ka ditur të dalë prej “rrethit” me drejtësinë e tij të pastër. Ndaj Nebiu gëzon respektin e gjithë fteriotëve dhe tërë atyre që e njohin.

                                                                                                G. Z.