VAJZA FTERIOTE ARDITA MITA, DIPLOMOHET PER “FILOZOFI DHE MARREDHENIE NDERKOMBETARE” NE AMERIKE

Me ftesë të rektores të Universitetit të vajzave në Lynchburg të Virxhinias, më datën 9 maj, bashkë me Dudushin, Kudretin e Mondën, u nisëm nga Brukseli dhe pas nëntë orë e gjysëm udhëtim me avion, duke kaluar oqeanin Atlantik dhe pjesën lindore të kontinentit Amerikan, ku u bashkuan dy ditë bashkë, ajo Evropjane dhe Amerikane, mbërritëm në qytetin Atlanta të Amerikës. Që andej me avjon të linjës së brendshme, pas një orë e gjysëm, mbërritëm në Linchburg, ku na priste Ardita, vajza e Kudretit dhe e Mondës, mbesa jonë e dashur dhe e shtrënjtë.

            Vizita në Amerikë ishte një kuriozitet i veçantë për mua, ndërsa takimi me Adën, në Universitetin ku ajo studjoi 4 vjet dhe asistimi në ceremoninë e graduimit (dhënies së diplomës), ishte një kënaqësi e veçantë e paprovuar në jetën time.

            Ceremonia e graduimit, brenda territorit te Universitetit, në një amfitetatër në natyrë, ishte madhështore.

            Të gjithë vajzat diplomante dhe pedagogët e tyre, duke përfshirë edhe rektoratin, ishin veshur me uniformë të veçantë. Secilën nga vajzat e shoqëronte një i afërt, prind ose gjysh. Në rastin e Adës, më ra fati mua që ta shoqëroj. Amfiteatri ishte mbushur plot me prindër dhe studentët e Universitetit të viteve më të ulëta. Pas përshëndetjeve nga rektorati, të deleguarit të qendrës, të një ish studenteje para 20 vjetësh, tani punonjëse ne CNN dhe të një diplomateje, të shoqëruar me marshe muzikor, thirrej nga rektorati emri i diplomantes dhe një nga një, nën serinë e muzikës dhe thirrjeve të gëzuara të shoqeve, dorëzohej diploma.

            Më kanë lënë përshtypje të veçanta fjalët e rektores, ku ndërmjet të tjerave ajo ju tha: “ sot graduohen 200 vjza që do të drejtojnë në të ardhmen politikën amerikane”... “Ndërmjet këtyre vajzave, që në bankat e universitetit, ka vajza si Ardita Mita që kanë punuar në organizata ndërkombëtare ne Bruksel”. Nga 200  diploma, 30 kishin mbaruar me nota të shkëlqyera, e ndërmjet tyre ishte edhe Ada jonë, ku në diplomën e saj të zakonshme shtohej “Të jepen nderime zyrtare për arritje të shënuara gjatë kohës së studimeve”. Përshtypje të veçantë na la flamuri shqiptar që valvitej në krahë të tribunës, bashkë me 5 flamurë të tjerë për nder të 6 vajzave që përfaqësonin shtete të ndryshme.

            Pas vizitës në familjen e pedagoges amerikane, që i jepte Adës leksione për marrëdhënie ndërkombëtare dhe pas një bisede të ngrohtë me të, e të drekës madhështore për nder të pjasëmarrësve, u larguam nga Lynchburgu me makina që mori me qera Kudreti. Kaluam Washingtonin, Baltimoren dhe qëndruam në New York, ku fjetëm një natë tek vajza e Shanës, e të nesërmen vizituam Monumentin madhështor të Lirisë.

            Ditën tjetër mbërritëm në Boston tek vajza e shpresës dhe Dantja i Dushe. Folëm në telefon me Bardhylin, Ganen e Zenelit, Irenën e Luanit e shumë fteriotë të tjerë, që në Amerikë janë mbi 60 veta.

            Vizita në kishën e Fan Nolit, në restorantin e Antoni Athanasit, në godinën ku nga kati 54 duket tërë Bostoni, i dha fund qëndrimit tonë në Amerikë, e nëpërmjet aeroportit Xhon Kenedi të New Yorkut, fluturuam në Bruksel. Në këtë rast na u bënë dy netë bashkë.

            Ditët e fundit të qëndrimit tonë në Bruksel, vizituam Gjermaninë, Hollandën, Luksemburgun dhe ne fund Parisin e bukur me kullën Eifel, Harkun e Triumfit dhe objekte të tjera me famë botërore.

            Ngado që shkuam, më e dashur na duket Shqipëria jonë, Tirana dhe ne veçanti Fterra jonë e bukur.

                                                                                                Dilaver SHKURTI

Nr. 29 – gusht  2002