MAKSI  KRAHÈSOHET  VETÈM  ME  MAKSIN

          - Eja,  me tha , kur te duash. Fterjotet  jane  me te mirepriturit, se dhe une i tille jam. Jam  ne pune nga ora  08.00  deri ne oren 13.00. E di ti, ne  kliniken tek  21- dhjetori, ish lagja 9, kati  i  dyte.

           Kur u ngjita  ne katin e dyte,  ne te majte, me terhoqi vemendjen nje grua e moshes se trete, qe  ka  kapercyer kufijte e vitit  80, nje nene  me fytyre te embel, e thinjur e tera,  qe te imponon  respekt shpirteror. Rrinte ulur ne nje stol tek dera e mjekut kardiolog,  Prane i rrinte  biri i saj,  Beni. Priste kjo Nene fisnike te hynte tek doktorri.  Ishte  Xhanja jone, e cila, siç ka emrin, ka dhe shpirtin. Ishte Xhane  Matja, motra e  Turhanit dhe Fuatit, bija e  nene Fatimese,  "nje grua spartane", siç e cilesoi ate dite janari, Memo Meto oratori, nate dite ne sherbim.  

             Sa i vura doren tek supi, Xhania ngriti koken, duke i qeshur dhe syte e saj, qe ne thellesine e tyre  pasqyronin nje shpirt te paster. E perqafova dhe me perqafoi.

- Pse nuk ke hyre, i thashe. Apo nuk eshte brenda Maksi yne?

           - Jo, Ai eshte, mu pergjigj qetesisht, por me radhe, o Bir, se nuk  dua te perfitoj  nga qe eshte djali yne.  Nuk me gjen gje, se prita  pak.

        Nderkaq,  si me porosi, klienti qe ishte brenda, hapi deren dhe doli jashte.

-          E, si tu duk  mjeku ?, e pyeta ate qe sapo doli.

-          I zoti eshte, shpirt njeriu eshte. Ç'te te them tjeter, o zotni ?

Bashke me Xhanen e Benin, hyra dhe une brenda.

E pershendetem  doktorr  Maksin. Rrinte ne pozicion mjeku profesionist, i veshur drite ne te bardha. Dhe tere  respekt e dinjitet, duke buzeqeshur  na zgjati doren, duke na e shternguar ate miqesisht. Pa u vonuar me muhabete pa vlere,  nisi me njehere  nga puna. E pyeti per shendetin e saj. E pyeti sikur ta kishte Nenen e vet.

-          E ke festuar 80-vjetorin e lindjes?,- e pyeti Maksi.

-          E kalova, o djale.

-          Te rrosh sa me gjate, i uroi doktorr Maksi. Por kur te festosh 90-vjetorin do te na ftosh, se do te vijme me kenaqesi.

-          Fterjoti tek fterjoti vete dhe pa ftuar, iu pergjigj e qeshur Xhania.

Kur  doktorr Maksi po i bente viziten, mua me terhoqi vemendjen  ambjenti. Mbi tavolinen perpara tij, nje manual   mjekesor. Ngjitur, libra te tjera mjekesore per kardiologjine, madje dhe ne gjuhe te huaj. Prane dhe nje fjalor  i madh  i gjuhes angleze. Ne mure, mbrapa tij, nje tablo  me pamje  ne prerje te ndryshme te zemres se njeriut. Ne kend,  nje lule Shqiponje. Thjeshte dhe bukur gjitheçka. Kam shkuar e kam pare dhe  zyra pune te jo pak mjekeve te tjere. Por, nje pasterti  dhe nje ambjent te tille, kaq harmoni qe te ngjall kenaqesi, nuk e kam hasur.

-          Me gezon, i thashe, qe  te rrethojne librat dhe lulet.

-          Me keto u rritem, ma ktheu, dhe me keto jetojme. Nuk bejme dot ndryshe..Libri dhe lulja jane jeta ime.

Mua mu kujtua Shkrimtari i madh, Gorki, qe thoshte se libri eshte mesuesi me i mire i jetes.

Biseda plot kulture e miresi e tij, bashke me ate ambient per zili, ma gezuan shpirtin. Ne mendje me erdhi Babai i tij, Safeti, qe tere jeten ka qene dhe mbetet  simbol i miresise fterjote. Dhe nuk thone kot: beme o Babe, te te ngjaj.

            U largova bashke me  Kanon time, te cilen e vizitoi  me merak. Per miresjelljen dhe  kujdesin e tij  per njeriun,  per zotesinè  e tij profesionale, si kardiolog, tashme i njohur dhe me emer ne mbare  vendin tone, e mbajtem ne goje, duke ia treguar kete dhe bijes tone ne shtepi.

-          E mo Babi, se keshtu i lavderon ti te gjithe  fterjotet, me tha Bija jone, Valdi.

 -  Se ashtu eshte e verteta, o Bija e Babit. Por, ama, Maksi eshte  shume here i mire. Maksi eshte per marshalla. Maksi eshte  dhe qytetar i mire, dhe  kardiolog  i afte. Maks  Memi  krahesohet vetem me Maks  Memin. 

-          Krahesimi eshte  i goditur, tha  Kanua,  si nje mesuese e mire letersie.

                                                                                Guro ZENELI

Nr. 27 – prill, 2002