MALO MALAJ, ishte fëmija i parë i xha Zilfos dhe bashkë me vëllezër e motrat e tjerë u rrit në kushte të vështira ekonomike, por të gjithë të edukuar e shëmbullorë në punë e në jetë. Malua gjithmone printe më shëmbëllin dhe vyrtitet e tij të mira edhe tek fëmijët e tjerë të xha Zilfos, ai ishte i pari që i doli në krah familjes edhe në punë.

Por ishin vite të vështira, Malon e thërriste zëri i atdheut, zëri i Shqipërisë që ishte e pushtuar nga të huajt. Prandaj edhe u regjistrua ndër të parët në çetën territoriale të Fterrës në qershor 1942. Nuk u nda nga çeta për asnjë moment dhe mori pjesë në të gjitha luftimet e saj.  Më pas merr pjesë në batalionin “Ismail Hakiu” që vepronte në të gjithë Kurveleshin e Poshtëm. Edhe këtu Malua mori pjesë në të gjithë veprimtarinë e këtij batalioni, deri në qershor 1943 kur u inkuadrua në çetën “Toto Bolena” dhe më vonë në Batalionin “Asim Zeneli” së bashku me bashkëfshatarë të tjerë Hiqmet Dusha, Iljaz Kofina, Ahmet Hazhiu, e Resul Mita. Por nuk ishte vetëm Malua, ishte e gjithë familja e tij e lidhur me luftën për liri. Xha Zilfua bëri pjesë në këshillin nacionalçlirimtar të fshatit, vëllai, Muhameti u radhit bashkë me shokët në Brigadën e 12 S, vëllai tjetër, Pertefi, u vra nga plumbat e okupatorit.

Edhe pas çlirimit Malua nuk priti që ti ofroheshin poste e grada, por shkoi e punoi atje ku ishin intersat e atdheut. Po ndërtohej Kombinati i Tekstileve në Tiranë dhe Malua shpejt u bë një nga punonjesit e tij, deri sa doli në pension, ku në sajë të punës dhe vyrtyteve të larta në jetë e në punë, u bë shëmbull për të tjerët.

      Por, … ja që vjen një ditë… dhe…