FJALË ZEMRE PËR OKULISTEN ME TALENT , ELVIRËN NE VLORE

Nuk e njihja më parë. Për babain e saj, Safetin, kisha dëgjuar se është njeri i mirë dhe mësues i zoti. Rasti e solli të takoj të bijën në Vlorë, Elvirën, aty në spital, me përparëse të bardhë duke vizituar pacientë të sëmurë nga sytë. Për të jatin e saj fteriotët thoshin : nuri mësuesisë, ndërsa për të bijqën do të thosha se është : nuri i mjekësisë!. Duke pritur me vajzën në korridor dëgjoja copa bisedash: - Sot është Elvira, kemi fat. Njëri thotë ajo është mjekja më e mirë. Dikush tjetër shtoi se ajo është bija e Safetit, mësuesit nga Fterra. Kënaqesha kur i dëgjoja ato fjalë zemre nga pacientët që pritnin të vizitoheshin. Kënaqesha, por nuk u futa në bisedë me ata. Doja të dëgjoja më shumë. Pas pak  futem në dhomën e vizitës. Kur i thashë se jam nga Fterra, hoqi syzet dhe më shikoi me kujdes.

- Në Fterrë rri, më tha.

- Jo, i thashë,vitet e fundit jemi vendosur në Borsh. Po zemrën në Fterrë e kemi të gjithë.

- Ah ! Sa dëshirë kam të vij në Fterrë, më tha dhe psherëtiu lehtë.

- Po pse s'vjen, i thashë, në mblidhemi vazhdimisht në Fterrë.

- Po s'kam njeri të afërm atje. Dhe uli kokën.

- Të gjithë ne fteriotët - vazhdova bisedën - jemi gjak me njëri-tjetrin. Dhe në atë çast ndjeva një mirënjohje më të thëllë për këtë vajzë fteriote.

- Neise, i them, ke një farë të drejte, por kjo s'është arsye, sepse në Fterrë janë tani rreth 50 shtëpi. Vërtet shumica kane ikur, por aty kur bëhemi bashkë bëhemi prapë shumë. Me shaka i them se në Ixuar kemi gjetur të gjithë Fterrën që na pret e na përcjell me mall. Fterra i ka të gjithë njëlloj.

Më pyeti për shumë gjëra e kujtime nga ato që i kishte thënë babai. Edhe unë e pyeta për fteriotët e Vlorës, për lidhjet me ta, për vatjet e ardhjet.

- Vemi e vijmë me të gjithë, më tha, dhe më tregoi emra e biseda që kishin të bënin me Fterrën.

Mbasi mbaroi punë me vajzën më dha recetën e syzave dhe porositë mjekësore. Desha t'i jipja diçka nga kënaqësia, po e pashë që bëra gabim. Jo vetëm që s'i mori, por u skuq. Atëhere i besova edhe më shumë bisedat që dëgjova jashtë.

- Ekzaminimin ose përcaktimin e numerit të syzave që bën Elvira, ishte plotësisht me atë të profesorit grek në Athinë ku e kisha çuar më parë për vizitë:

- Më pyeti profesori i Athinës: Ku i ke bërë këto syza.

- Në Vlorë, i thashë, tek një doktoreshë shqiptare.

- I lumtë, më tha, i bëj të fala nga mua si koleg dhe s'ke pse vjen në Athinë kur keni të tillë mjek në Shqipëri.

Tek Elvira pashë bijën e Fterrës, që i ruan dhe i trashëgon të tëra cilësitë dhe vyrtytet më të mira të intelektualëve fteriot

Shako Mehmeti

Nr. 25 – dhjetor, 2001