FAMILJE MËSUESISH TË NDERUAR

            Na kujtohet hallë Farua, nëna e Hiqmet Shehut, që ngarkohej me qeramidhe në lumë të Çorre dhe i sillte në Fterrë për të fituar ndonjë lekë që të vazhdionte shkollën Hiqmeti.Ajo ishte analfa-bete si shumë gra të fshatit, dhe shumë e varfër, por punëtore dhe me sedër. Ajo donte që i biri të arsimohej si mjaft djem të tjerë të fshatit.

            Hiqmeti, ose siç e thërrisnim ne Shehu, për ta dalluar nga Hiqmet Dusha, me sakrifica të mëdha mbaroi shkollën normale në Elbasan si edhe disa bashkëfshatarë të tjerë si Hiqmet Dusha, Tare Braho, Rait Braho,Safet Kofina,Xhevdet Kofina,Lame Xhama.

Me mbarimin e shkollës së mesme në Elbasan e filloi karierën si mësues në Kosovë, ku shërbeu një vit dhe u kthye me përshtypje të mira, entuziast për të vazhduar

detyrën e edukatorit të brezit të ri, dhe për të ndihmuar nënën që jetonte vetëm në fshat.

            Shërbeu për një kohë të gjatë larg familjes në fshatrat e Tiranës dhe zonat e thella të Skraparit, ku u njoh me mësuese Hënën, me të cilën lidhi jetën dhe krijoi familje të lumtur. Kohët e fundit u transferua në qytetin e Vlorës dhe për një kohë të gjatë dha mësim në shkollat  8-vjeçare të qytetit.Jepte lëndën e gjuhës e të letërsisë shqipe, të cilën e zotëronte mire dhe ua transmetonte nxënësve me pasion.

            Nxënësit e tij e kujtojnë me respekt si nje edukator të urtë e shumë të dururar, të dashur e të respektuar edhe nga  prindërit e tyre.

                                                                                                                     Rakip Korkuti

Nr. 9 – gusht, 1998