ESAT XHAMA –NJË NDËR KURBETLLINJTË  MË TË VJËTËR TË FTERRËS

Ai erdhi përsëri këtë vit në Shqipëri, se e djeg malli, e afron gjaku me vendin e tij, me njerzit e tij, paçka se ai vete ka lindur dhe është rritur në Turqi, se atje ka qënë edhe babai, se atje ka qënë dhe gjyshi i tij. Megjithëse i moshuar, ka kaluar 75 vjetët, ka një trup të lidhur prej atleti, të cilin, siç tregon vetë, e ka në sajë të punës që ka bërë dhe që bën akoma edhe në këtë moshë.

            Të pret me përzemërsinë karakteristike të një fterioti, me buzë në gaz , zemër në dorë e një shqipe për t’ia patur zili. Ka një memorje që do ta krahësoja më një kompjuter. Biseduam mjaft probleme e halle të kurbetit të vjetër e të ri, por, veç të tjerave, me interes na u duk të hedhim në letër ato që ai mbante mënd shumë mirë për fisin e tij. Ai kujton :

            - Gjyshi im ka shkuar në Turqi (në Izmir, në Soqe ku banojmë edhe sot) aty nga viti 1850- 1860. Është kthyer në Shqipëri, është martuar dhe ka ardhë përsëri në

Turqi.  Edhe unë kam  ardhë në Shqipëri në moshën 5 vjeç dhe kam ndejtur në Fterrë nga e cila ruaj shumë kujtime.

            Me sa më kanë treguar më të moshuarit, në Turqi kanë qënë tre kushërinj nga fisi XHAMA : Taipi  (gjyshi im), Veseli dhe një tjetër që nuk po ia kujtoj dot emrin.

            - Gjyshi im Taip Xhama, është martuar me Lejlanë, nga fisi i Dushe dhe me të ka lindur e rritur 8 fëmijë që quheshin Ismail, Shamet, Xheko, Ali, Salihe, Xhelil, Isuf dhe Hava. Të gjithë u martuan e krijuan familjet e tyre.

            Ismail Xhama, u martua me Zilihanë, nga fisi i Zhupe dhe lindën një vajzë që quhet Nurije, e cila u martua dhe krijoi familjen e saj.

            Shamet Xhama, babi im, u martua me Xhekon, nga fisi i Eleze. Lindën 5 fëmijë, dy vajza e tre djem. Dy vajzat, motrat e mia që ishin më të mëdha nga unë, Hajrija dhe Binazi , krijuan familjet e tyre dhe tashti kanë vdekur, kurse ne tre vëllezërit , unë, Nevzati e Turhani, shyqyr zotit, jemi mirë e shëndoshë. Unë jam martuar me Asijen nga Shalësi i Konispolit, kam 4 fëmijë, dy djem e dy vajza dhe 11 niper e mbesa. Femijët e mi quhen Ahmet, Nilgjyl, Xhemile dhe Rexhep. Unë dhe djemtë mbajmë mbiemrin Xhama.

            Xhaxhallarët janë tre: Aliu, u martua dhe ka një vajzë e cila ka trë fëmijë dhe burrin e ka nga Vërva e Konispolit.Xhaxhai tjetër Xhemili është  i martuar . Ka lindur një djalë, i cili gjithashtu është i martuar dhe ka një djalë që i kanë vënë emrin e gjyshit, dmth Xhemil. Kurse Xhaxhai tjetër Isufi është martuar dhe ka tre fëmijë. Djemtë e tij janë Fiqreti i martuar me tre fëmijë dhe Hismeti i martuar me tre fëmijë.

            Vëllai, Nevzati, është i martuar dhe ka tre fëmijë, dy vajza dhe një djalë që quhet Gjyven dhe mbam mbiemrin Xhama. Është i

martuar dhe ka  dy fëmijë.

            Një tjetër i fisit nga Xhamajt në Izmir ka qënë edhe VEJSEL XHAMA. Ata kanë qënë tre vëllezër. Djem të Godo Xhamës. Dy djem të tij mbaruan shkollën e oficerëve ne Bitol (Manastir) dhe u vranë në luftë në Ermenicë në kufi të Turqisë. Kurse Vejsel Xhama është  i martuar e ka  gjashtë fëmijë, dy djemtë e tij quhen njëri Xhafer e ka dy fëmijë dhe tjetri Ali që ka po dy fëmijë.

            Këta janë Xhamaj që kanë qënë vetëm në Izmir, kurse në Stamboll ka pasë të tjerë xhamaj, si Rustem Xhama, etj. që unë nuk i kujtoj mirë. Besoj se ka pasë edhe në vende të tjerë të Turqisë. Ka pasë dhe ka edhe fteriotë të tjerë në Turqi. Nga Fterra në Izmir (Melehem) ka qënë dhe Rexhep Mërkuri, që kishte dy vajza, të cilat janë në Stamboll dhe një djalë që quhet Selahedin.

            Ato që mbaja mënd ua thashë. Besoj se jini të kënaqur që në Izmir kini një Fterrë të vogël, kryesisht nga fisi i Xhame. Po t’i mbledhësh me të mëdhenj e me të vegjël, po të shtojmë edhe nipërit e mbesat nga vajzat e martuara, na bëhen vërtet një fshat më vete. Paçin jetë e fat dhe të mos e harrojë njëri-tjetrin dhe Shqipërinë.

            Kaq për këtë radhë, kam edhe shumë fotografi e kujtime të tjera, të cilat do t’i dërgoj.

                                                                   Bisedoi  Agron Xhama

Nr.10 – tetor, 1998