ENALDA GJONI - FLAUTISTJA
E TALENTUAR
Kur shkoja ne zyre ne mengjez, rreth ores 8.00, ndodhte shpesh qe perpara
Hotel "Rognerit", ne anen tjeter te trotuarit, perballesha me nje vajze te re, te qeshur e simpatike, qe, here me dukej
si nxenese ne shkollen e mesme e here si studente. Me shikonte me nje fytyre engjellore e me sy te shndritshem. Une e veshtroja
me miresi. Ajo behej gati te fliste, por siç dukej i ngecte fjala ne gryke nga nje perskuqje trendafili qe i binte ne fytyre.
Ne mendje bluaja
se kush ishte kjo vajze kaq njerezore, qe buzeqeshte aqe embel. Mua me gezonte
ne shpirt. Dhe me vete thoja: ka goxha vajza Tirana, te veshura thjeshte e me shije. Jo pak here matesha t'i flisja e ta pyesja
se nga ishte dhe e kujt ishte, por ajo ecte ne rrugen e saj.
Kur beme takimin tek Liqeni me fterjote ne muajin maj 2001, perpara me del Elham Gjoni, ne krah te te cilit ishte "vajza e
mire nga Tirana" me fytyre te embel e me sy te ndritshem.
- Qenke
vajza e Elhamit ?, e pyeta tere gezim.
- Po, mu pergjigj,
duke qeshur e tera.
E perqafova si
te ishte Valdi, bija e Kanos time. Edhe ajo me perqafoi si Elhamin e saj. Tani e zbulova "enigmen", qe me sjelljen
e saj qytetare, sa here, fare rastesisht me dilte perpara me gezonte.
- Jam dhe bija e Meshtanes,
- shtoi duke i qeshur dhe dhembet e bardhe te saj.
Ate dite i mesova dhe emrin: Enalda. Ate dite mesova se ishte studente ne Akademine e Arteve, se studjonte per instrumentin
e flautes. Me gezoi dhe me shume se flauta per mua ka nje melodi qe kam vite qe e shijoj nen interpretimin e te talentuarit
Xhovalin Shestani. Por u ngazelleva me shume, kur me tha se ishte me te gjitha notat dhjeta. Sa kenaqesi eshte kur degjon
e takon bija te fterjoteve qe studjojne, per me teper kur perpara kisha bijen e Meshtanes, mbesen e Xha Ganiut, qe mua me
kujton burrin e zgjuar e te qeshur, dyqanxhiun e shkathet e korrekt me vite te tera ne Fterren tone. Njekohesisht perpara
syve te mendjes me doli gjyshi tjeter i kesaj vajze, valltari i shquar i Fterres, xha Tarua, qe hidhte valle te rende, vallen
qe mori emrin: "vallja e Taros", e atij burri te beshem qe ne kujtese me ka ngele si nje burre homerik i valles laberishte.
Enalda eshte bije nga Baliajt. Baliaj, siç me thoshte Nene Ilja, ishin Zenelajt e Maçajt, Haxhiajt dhe Çallajt
e ca fise te tjere. Dhe Baliajt i vinin qe t'u dilnin perpara per mbaresi, kur fterjote niseshin per ne kurbet.
I thashe nje dite : po te kesh ndonje shqetesim ne Akademine e Arteve, me thuaj pa ndroje, se ndofta mund te ndihmoj.
-Faleminderit,
ma ktheu, por une po e mbyll dhe vitin e katert me te gjitha notat dhjeta dhe nuk kam asnje shqetesim.
- Je shume e mire,- i thashe, se je bije nga Fterra
jone me dituri, qe e fiton çdo gje me djersen tende.
Tashti, Enalda deshiron te beje ndonje specializim diku jashte, ne ndonje vend ku mund te perfitoje dhe me shume, sepse flauten
e ka pasjon. Te 16 vjetet ne shkolle Enalda ka perqafuar dhjetat me djersen e saj. Edhe Meshtania,edhe Elhami kane qene njerez
te thjeshte dhe kane punuar me ndershmeri e drejtesi ne Kombinatin e tekstileve.
Kur e pyeta se
si e shpjegonte suksesin e saj, me tha se falenderonte genin fterjot, vullnetin e saj dhe profesor Elvis Rudin.
Ne mendje
me vijne dhe Xha Ganiu, dhe Xha Tarua. Por shpirtin ma gezon mbesa e tyre, Enalda artiste, Enalda flautiste, bija e
prinderve te mire, Meshtane e Elham, prinderve qe e jetuan jeten me ndershmeri, por qe bija e tyre sot gezon jo
vetem ata, por dhe ne fterjote, sepse te tille bij e bija vazhdojne traditen studjuese te fterjoteve, duke dhene
dhe nje kontribut modest per zhvillimin e kultures dhe qyteterimit ne kete vend.
Guro
ZENELI
Nr. 26 – dhjetor, 2001